در آستانه بزرگترین عید شیعیان قرار داریم عید بزرگ غدیر خم ، روزی که پیامبر عظیم الشان اسلام در حضور بیش از یکصد هزار نفر از مسلمانان که از سفر حج برمیگشتند بر روی جهاز شتر ها رفت و دست علی علیه السلام را در ملا عام به عنوان ولی مسلمین بالا برد .
عید غدیر یکی از بزرگ ترین اعیاد شیعیان است و اگر مردم از همان ابتدا واقعه بزرگ غدیر را مانند عاشورا با عظمت برگزار می کردند؛ ولایت امیر المومنین تثبیت شده وتمام مشکلاتی که برای امت اسلامی به واسطه جایگزین شدن افراد نا صالح در جایگاهی که به آنها تعلق نداشت، به وجود نمی آمد
ما باید در این ایام، واقعه غدیر خم و مسئله ولایت را برای مردم به صورت گسترده تبیین کنیم، هر چند که علما و بزرگان شیعه تا کنون در خصوص روشنگری واقعه غدیر بسیار گفته اند اما لازم است با توجه به گستردگی شبکه های اجتمعی و تبلیغات منفی اسلام ستیز ها تبیین واقعه غدیر به صورت گسترده روشنگری شود تا این انحراف تاریخی که در جهان اسلام اتفاق افتاده برای مسلمانان و به خصوص نسل جدید روشن شود
و اما واقعه غدیر به موجب اسناد و کتب تاریخی و مستند به شرح زیر بود:
پيامبر(ص) با مسلمانان، حج گزارد و به سوی مدينه حركت كرد. در روز هجدهم ذی حجّه، پيامبر(ص) در حالی كه كسان بسياری پيش تر از او و قافله های بسياری نيز پس از وی حركت می كردند، به سرزمينی با نام «غدير خم»، در وادی جُحفه (محلّ جدا شدن راه اهل مدينه و مصری ها و …) رسيد، در شرايطی كه آفتاب، اوج گرفته بود و بی امان، بر زمينْ حرارت می ريخت .
پيامبر(ص) به فرمان الهی، دستور داد كه سواران و پيادگان توقّف كنند و رفتگان باز آيند و آيندگان برسند. حرارت نيم روز، مردمان را می آزُرد و لباس ها و مَركب ها سايه بان شده بودند. پيامبر(ص) بر انبوهی از جهاز شتران، فراز رفت و خطبه آغاز كرد. خدای را سپاس گفت و از اين كه به زودی از ميان آنان خواهد رفت، پرده برگرفت و از آنان خواست كه درباره چگونگی رسالت گزاری وی، گواهی دهند. مردمان، يكسر فرياد برآوردند: گواهی می دهيم كه تو ابلاغ كردی و خيرخواهی و مجاهده نمودی. پس خدا به تو جزای خير دهاد!
آن گاه، برای آماده سازی مردمان برای شنيدن پيام آخرين، بارها از صداقت خويش در ابلاغ و از «ثقلين» سخن گفت و جايگاه والای خود را در ميان امّت، برنمود و بر اولويّت خود بر آنان، گواهی خواست كه پاسخ های بلند و يك صدا شنيد.
آن گاه، دست علی(ع) را گرفت و فراز آورد و با شكوهی شگرف و فريادی بس رسا فرمود:
مَن كُنتُ مَولاه، فعلی مولاه . هر كه من مولای اويم، پس علی مولای اوست.
پيامبر(ص) سه بار، اين جمله را تكرار كرد و برای پذيرندگان ولايت علی(ع) و دوستداران و ياوران او دعا كرد.
بدين سان، پيامبر خدا در تداوم آن روشنگری ها و اعلام حق ها، در نهايت تدبير و آگاهی و در ميان ده ها هزار انسانِ به حج آمده از اقاليم قبله، «ولايت و خلافت علی(ع) » را رقم زد و «حقّ خلافت» و «خلافت حق» را نشان داد.
آن روز، هيچ كس در اين حقيقت، ترديد نكرد و در اين كه پيامبر(ص) با اين عبارت ها، علی(ع) را به ولايت و امامتْ منصوب ساخت، ترديدی روا نداشت. اگر كسانی گرانْ جانی كردند، به سبب محتوا و مفاد پيام نبود. آن گونه كسان، به لحاظ تيره جانی در اين كه اين حركتْ «وحيانی» باشد، سخن داشتند.
به هر حال، كسان بسياری به محضر علی(ع) شتافتند و «امارت و ولايت» وی را تهنيت گفتند. بدين سان، روشن است كه در آن روزگاران، اين حقيقت، ترديدبَردار نبود. از جمله، كلام عمر بن خطّاب را بنگريد:
مباركت باد، ای پسر ابو طالب! امروز، ولی هر مؤمن شدی.
امّا پس از پيامبر خدا، رَوند طبيعی كارها دگرگون شد. كسانی جريان را وارونه ساختند و جامه خلافت را بر قامتی ديگر كشيدند . اينان، هرگز در اين همه فضل ها و فضيلت ها، ترديدی روا نداشتند ؛ بلكه بهانه هايی ديگر تراشيدند. آنان پس از روزگاری كوشيدند كه از يك سو در «دلالت» اين حديث شريف بر امامت و ولايت، ترديد كنند و از ديگر سو، در «سند» آن.
به هر حال امیدوارم همگی شیعیان مولا در روشنگری این روز مهم تاریخی کوشا باشند و نسل جدید و نسل های آینده غدیر را کامل بشناسند و به دیگران انتقال دهند..
اکبرحیدری: روزنامه نگار